امروزه با پیشرفت روزافزون و جابجایی هرروزۀ مرزهای تکنولوژی در جهان در همۀ حوزه‌های اقتصاد و تجارت، استفاده از سیستمهای سنتی برای نگهداری و پردازش اطلاعات کاملاً منسوخ شده است؛ لذا در هر سازمانی که فرض تداوم فعالیت در بلندمدت، دغدغۀ ذهنی مدیران ارشد و سهامداران آن باشد، به ناچار باید از فرهنگ‌ها و عرف‌های تاریخ گذشته مدیریت مالی گذر کرد و به سمت مکانیزه شدن ساخت اطلاعات با اهمیت حرکت کرد. یکی از راه‌های مهم برای گام نهادن در این مسیر توسط سازمانها، پکپارچه‌سازی فرآیند ساخت همۀ اطلاعات، از جمله اطلاعات امور مالی است.
اگر بخواهیم فعالیت‌های مهم مالی سازمان را تقسیم‌بندی کنیم، این فعالیت‌ها در دو دستۀ عمده جای خواهند گرفت که فعالیت‌های مالی و لجستیک نام دارند.
برای مدیریت این دو دسته فعالیت، در گام اول نیاز به ایجاد بستری منعطف، چابک و در عین حال به‌روز به لحاظ تکنولوژی وجود دارد. همیشه یکی از موانع عمدۀ پیشرفت در پیش پای سازمانها، استفاده از سیستمهای جزیره‌ای و سنتی است که از آن مهم‌تر تفکری‌ست که به روزمرگی عادت کرده و قصد تغییر آنرا نیز ندارد.
سیستمهای یکپارچه که نگرشی نو نیز در سازمانها بوجود میآورند، سیستمهای Enterprise Resource Planning یا ERP هستند. در سیستمهای فوق، روال توسط فرآیندهای معرفی شده سیستم دنبال خواهد شد و تمام اطلاعات در قالب یک بانک اطلاعاتی مشترک در کلیۀ قسمت‌های مورد نیاز، مورد استفاده قرار میگیرند و بخشهای مختلف سیستم با یکدیگر در تعامل هستند. از زیرسیستمهای دستۀ مالی، می‌توان حسابداری یا دریافت و پرداخت، و از زیرسیستمهای دستۀ لجستیک نیز می‌توان مدیریت انبار، مدیریت اموال، مدیریت خرید و تدارکات و قراردادها را نام برد.
در پایان، ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که، کلیه زیرسیستمهای نامبرده در قالب سیستمهای ERP، می‌بایست به‌صورت فرآیندی به هم متصل باشند و نتیجۀ عملیات در هر یک از زیرسیستم‌ها به تفکیک، باید اثری خودکار در زیرسیستمهای مقصدی چون حسابداری مالی بگذارد.
